een kunstwerk van de opdrachtgeefster
Het was de opgave om op de beperkte ruimte van het erf een verdere uitbreiding van het atelier van mw. Leemkuil te bouwen. Het gebouw zou zich noodgedwongen nadrukkelijk in het groen van het erf manifesteren. De ronde vorm zorgt ervoor dat het gebouw minder confronteert, het onbehandeld hout zal snel de kleur van het omringende bos aannemen. Het gebouw lost naar de hemel toe als het ware op, door het houten raamwerk langs de rand. Het kleurgebruik is zeer terughoudend: veel materialen, overigens vrijwel allemaal puur natuur, hebben de materiaaleigen kleuren. Verder is er wit en grijs. De echte kleuren komen van de kunst van de opdrachtgeefster.
Een plat dak zonder thermische massa is niet mijn voorkeur, maar soms dicteert een bestaande situatie nu eenmaal beperkingen. Dampopen bouwen is hier niettemin zeer goed geslaagd en dit is een van die zeldzame projecten waar gekozen is voor afscherming van UMTS-“straling”.
Dat betekent dat naast dak, gevel en vloer ook de gordijnen voorzien zijn van een gaas met een zeer kleine maaswijdte. De gordijnen zijn ook geaard. Een stralingwerend gebouw detailleren vergt aandacht: de aansluitingen van de verschillende bouwdelen luistert nauw en het is zaak de aannemer daar ook echt voor weten te vinden.
interieur atelier Leemkuil
De gebogen achtergevel bestaat uit onbehandeld western red cedar en daarvan is ook een zonwering en een leuning langs het dakterras geformeerd. Veel meer dan net na de oplevering is het gebouw daardoor langzamerhand nog meer in de bossen opgenomen, dan bij oplevering.
Op de foto nog net te zien, schemerend door de takken: een open goot als “regenpijp”, zodat het regenwater zichtbaar “over de gevel” naar de aarde kan stromen.
