Ons eigen huis drukt de verbinding tussen de tastbare werelden van mens, dier, plant, mineraal en de etherwereld zeer beeldend uit. Steenachtige gevels op de begane grond, hout (“takken”) op de verdieping, antennes die naar de hemel reiken en daar (zonne-) energie vandaan halen. Het huis zal nagenoeg geheel zelfstandig functioneren voor wat betreft de energie-, water- en afvalhuishouding. Gek genoeg is de constructie betrekkelijk eenvoudig en is er veel prefab en repetitie.
Bi-faciale, semitransparante PV-panelen worden hoog opgehangen tussen de houten “takken van de bomen”. De ribben krijgen eenzijdig de kleuren van de regenboog.
Het verblijfsgebied heeft op alle windstreken plekjes. ’s morgens wakker worden en ontbijten op het oosten, werken op het (getemperde) zuiden, ’s avonds bij de tegelkachel tot inkeer komen op het westen. Zowel op zuid-oost als noordwest zijn serres geplaatst. Die zijn weg te klappen. In het stookseizoen zijn het serres, daarbuiten is het overdekt terras.
Spectaculair gebouw? Als je de eerste schetsen ziet valt dat nogal mee:
