De belangrijkste ruimte die je bouwt, is niet de stoffelijke ruimte. Het is de ruimte die je voor elkaar hebt in de geest. Daar ligt voor mij een belangrijke focus op. Ik vraag dan ook iedereen zo ongeveer het hemd van het lijf, zodat hun huis ook ècht hun huis wordt, en niet verkapt het mijne. Daar moet je een beetje tegen kunnen! Soms is het even ongemakkelijk om jezelf gespiegeld te zien in het gedrag van de ander. Maar dat is juist oooo zo nuttig!
Oh ja: deze aanpak is geen verplichting! “We” zijn allemaal “onderweg” om dingen in het leven te leren. Ik heb er geen enkel oordeel op waar iemand “zit”. Ik kan ook op basis van een “gewoon” programma van wensen en eisen aan de slag. Ik laat mijn denken dan wel vergezellen van intuïties die in de loop van praten en schetsen ontstaan. Zo hoop ik toch wat dichterbij te komen dan collega’s.