Ecologisch bouwen, in beerput Nederland….

Ecologisch bouwen…..soms vraag je je af waarvoor je het allemaal doet….

Wie de documentaire beerput Nederland gezien heeft, zou zich kunnen afvragen of dat hééééle kleine druppeltje ecologisch bouwen op die gloeiend hete plaat van totaal niet ecologische industrie nog wel enige zin heeft. Karin Spaink verzuchtte het ook al in het Parool: Het is ontmoedigend hoe de overheid enerzijds beklemmend omgaat met haar burgers en anderzijds zo “ruimhartig” met de industrie. De ene vrijstelling dividendbelasting, na de andere maatschappelijke reddingsoperatie of maar wéér een verruiming vsn Schiphol….

Het is ook bizar: dat kleine kikkerlandje van ons, hoort bij de grootste 20 economiën internationaal. Nederland is na de VS de grootste landbouwexporteur ter wereld!!!. En de mest- en pesticidegevolgen daarvan moeten we dan maar allemaal oplossen op die goed 41.000km2 die Nederland groot is. Dus nog even: Plaats 2 als landbouwexporteur, plaats 17 op de wereldranglijst naar BNP en plaats 133 op de wereld-ranglijst naar oppervlakte. En het is nog gekker: Die landbouw van ons is dan vervolgens nog maar een paar procent van ons BBP. En daarvoor hebben we dan megastalbranden, ziektecrises als de Q-koorts en de MKZ, mestbergen, melkplassen, instortende prijzen gepaard aan de kiloknallers en de plofkippen. Het is allemaal te zot voor woorden.

Ecologisch produceren.

Maar er is hoop. Dankzij de roependen in de woestijn, wordt niet alleen ecologisch bouwen steeds meer gezien, maar ecologisch produceren ook. Jongens als MOSA, Ahrend, Sphinx zijn ondertussen koplopers in Cradle to cradle geworden.

Ik blijf dus onvermoeid….nou, beter onverdroten, ecologisch werkzaam. Als dat al geen landelijk resultaat heeft, dan is het maar domweg voor de gezondheid van m’n opdrachtgevers. In een damp-open, goed ademend, goed geventileerd, veld- en storingsvrij huis woon je nu eenmaal met meer ondersteuning voor je vitaliteit, dan oneerbiedig gezegd zo’n dampdicht plastic condoom.