Deel 2, effecten; de wetenschappers
Thermische en niet-thermische effecten
Een tweede grote tweedeling in de mening van de onderzoekers over de gevaren van electromagnetische straling, zijn de thermische en niet-thermische effecten.
In een magnetron kunt u met niets anders dan electromagnetische golven water aan de kook brengen en voedsel verwarmen. Spectaculair eigenlijk wel: je ziet geen vlammen die iets verwarmen, maar je ziet wel iets aan de kook raken.
Als je een half uur met je mobiele telefoon zit te bellen, voel je een warm oor of nog meer: een warme plek van je hoofd. De geleerden betwisten niet dat dit effect bestaat. Ze betwisten alleen of het schadelijk is of niet.
Men vindt in het “het-is-onschuldig-kamp” dat 1 graad opwarming van je lichaam of lichaamsdelen geen kwaad kan. Dat is in zichzelf wáár, maar als je je realiseert dat je bij anderhalve graad opwarming al van koorts spreekt, dan mag duidelijk zijn dat ook één graad opwarming van lichaam of lichaamsdeel op de precisie van dat proces van lichaamstemperatuur misschien een behoorlijke invloed is.
Niet-thermische effecten zijn bij onderzoekers ook al decennia bekend. Het “het-is-onschuldig-kamp” probeert luid en duidelijk te ontkennen dat deze effecten ernstig zijn of soms zelfs te beweren dat ze in het geheel niet bestáán, maar dat is ondertussen glashelder: ze bestaan. Trouwens, ook glashelder is dat ze gevaarlijk zijn, maar ik laat daarvoor de wetenschappers aan het woord.
De wetenschap
In consensus over de gevaren van electromagnetsiche golven heet te zijn dat er geen consensus is. Dat is gewoon niet waar. De meningen zijn verdeeld en globaal in twee kampen: de ontkenners van schadelijke gevolgen en degenen die de gevaren erkennen.
Er is een zekere relatie tussen ontkenners en hun professies en de erkenners en hun professies. De ontkenners vinden we bij de telecombedrijven, de providers, de antenneeigenaren en de overheden. Helaas vinden we momenteel het RIVM ook nog in dat kamp. Verder vinden we in dat kamp de onderzoekers die betaald worden door één van de genoemde partijen. (Hierover komt t.z.t. een zelfstandige pagina)
Het doet de laatste jaren een beetje aan asbest, lood, DDT, amalgaam en DES. “Iedereen” heeft jaren- en vaak decennialang geroepen dat het geen kwaad kon. Nu weten we beter.
Misschien moeten we eens aan de grote verzekeraar Lloyds vragen op basis van welke gegevens zij gezondheidsclaims uitsluiten die wegens elektromagnetisme zouden zijn ontstaan. Dat is namelijk het geval.
De onderzoekers die gevaren zien zijn veelal de onafhankelijke onderzoekers. In het verleden vonden we in dat kamp ook de Gezondheidsraad.